Παρασκευή 26 Ιουλίου 2013

Ο άγριος φύλακας

 


Κάθε φορά που προσπαθείς να ανοίξεις μια νέα πόρτα στη ζωή που θα σε οδηγήσει σε ένα καινούργιο δωμάτιο (ας το ονομάσουμε το δωμάτιο της αλήθειας ή το δωμάτιο της ελευθερίας…) βρίσκεσαι αντιμέτωπος με ένα τεράστιο άγριο σκύλο, ο οποίος στέκεται μπροστά στην είσοδο, γρυλίζει επικίνδυνα και είναι έτοιμος να σου επιτεθεί.

Μπορεί να ταλαιπωρηθείς ώρες προσπαθώντας να ξεγελάσεις το σκύλο για να περάσεις την πόρτα. Όσο περισσότερο προσπαθείς τόσο περισσότερο αυτός αγριεύει κι ετοιμάζεται να σε κατασπαράξει. Στο τέλος θα κουραστείς, θα απογοητευτείς και θα υποχωρήσεις, χάνοντας την μεγάλη ευκαιρία να γευτείς την πρωτόγνωρη αίσθηση που θα σου χάριζε η είσοδος στο δωμάτιο της ελευθερίας.



Υπάρχει λύση άραγε να ξεγελάσεις τον άγριο φύλακα; Νομίζω πως υπάρχει. Το κόλπο είναι να χορτάσεις το σκύλο. Να του προσφέρεις τόσο πολύ φαγητό (και ο σκύλος είναι αχόρταγος, μπορεί να κάνει εμετό και να συνεχίσει να τρώει) που να τον σκάσεις. Να τον εξοντώσεις στην κυριολεξία από την τροφή έτσι ώστε να κοιμηθεί και να σε αφήσει να περάσεις.



Ο σκύλος είναι η ακατάσχετη κίνηση του νου που δε σ’ αφήνει να δεις την Αλήθεια. Η τροφή του σκύλου είναι οι πληροφορίες. Ξεκινάς την εσωτερική αναζήτηση συσσωρεύοντας εξωτερικές γνώσεις, χρηστικές και άχρηστες πληροφορίες, και ίσως ένα σωρό άλλες ανοησίες στην προσπάθεια να γνωρίσεις ποιος είσαι και ποιος ο ρόλος σου σ’ αυτό τον πλανήτη. Αν ο νους σου δε χορτάσει, αν ο νους σου δε ταλαιπωρηθεί αφάνταστα ώστε να εξοντωθεί, αν δεν τυραννήσεις τη διάνοια σου και δε την φτάσεις στα όρια της ώστε να πειστείς τελικά ότι δε φτάνει η διάνοια για γνωρίσεις την πραγματικότητα αλλά χρειάζεται να ενεργοποιηθεί ένα άλλο εσωτερικό γνωστικό εργαλείο (αφού ο νους μπει σε αδράνεια) δεν θα καταφέρεις να εισέλθεις στο καινούργιο δωμάτιο. 



Δοκίμασε να πειραματιστείς. Σε μια παρέα που η συζήτηση περιστρέφεται γύρω από εσωτερικά θέματα, σε μια παρέα που θέλει να καυχιέται ότι αναζητά την Αλήθεια, κράτησε την δυνατότερη προσωπική σου άποψη, θέση κι εμπειρία για το τέλος. Όταν όλοι θα έχουν εξαντληθεί από τις ατέρμονες συζητήσεις, από τις ατέλειωτες αναφορές στο τι έχουν πει όλοι οι σοφοί του κόσμου και ετοιμάζονται να αποσυρθούν τότε να την εκφράσεις. Τότε είναι έτοιμοι  να την ακούσουν. Κι αν δεν καταφέρουν να την αντιληφθούν εκείνη τη στιγμή, η δική σου θέση, η δική σου αλήθεια θα τους ακολουθήσει και κάποια στιγμή, ίσως μετά από καιρό, να δονήσει τη δική τους θαμμένη αλήθεια και να την φέρει στην επιφάνεια. Αν τελικά η αλήθεια σου κρύβει Αλήθεια δε θα πάει χαμένη...

    
Αφιερωμένο στον Μορφέα
 

Συνοδοιπόροι είμαστε με τον ίδιο προορισμό...

5 σχόλια:

morfeas είπε...

Το άρθρο αναφέρετε στον φόβο μου για την Ήρα και τον Ερμή?

Η σκεψη..., μεγάλο αγκάθι, όντως! Είναι μεγάλο βάρος, που όταν καταφέρεις να απαλλαγείς από αυτό, το αλάφρωμα θα είναι τέτοιο που θα αψηφάς την "βαρύτητα"!

Η ακόρεστη βουλιμική κατάσταση σε κάθε επίπεδο θέλει μέτρο!

Η άγαστη αναζήτηση θέλει μπούσουλα, χάρτη και φάρο, σ' ευχαριστώ που είσαι και τα τρία!

delta είπε...

Η Ήρα κι ο Ερμής δύο άγριοι φιλότιμοι φύλακες, ζωή να έχουν, παίζουν το ρόλο τους πολύ καλά. Είναι κι αχόρταγα ανάθεμα τα!

Είναι όμως τόσο αχόρταγα όσο ο νους μας;

Υπάρχουν νόες που δε χορταίνουν ποτέ; Που επιμένουν ότι στο επόμενο βιβλίο, στην επόμενη πληροφορία θα βρουν την αλήθεια; Είναι αναγκαίο οι χορδές του νου να τεντωθούν στα άκρα; ΕΙΝΑΙ! Χρειάζεται όμως να ενεργοποιηθεί κι ο ΠΑΡΑΤΗΡΗΤΗΣ, αυτή η επίγνωση ότι το τέντωσα το εργαλείο ως εκεί που δεν παίρνει άλλο κι από δω και πέρα θα το σπάσω. Πολλοί το έσπασαν και τρελάθηκαν. Δε θέλω να βρεθούμε στη θέση τους. Από ένα σημείο και μετά πρέπει να χαλαρώσουν οι χορδές του νου και να σφίξουν ΤΗΣ ΚΑΡΔΙΑΣ ΟΙ ΧΟΡΔΕΣ.

elita είπε...

Ο νους ο φύλακας του εγωκεντρισμού. Ένα άτομο που δεν έχει πλήρη συνείδηση της ολότητας —του εαυτού του και όσων αυτός περιέχει— δε θα μπορέσει ποτέ να γίνει καλός χειριστής του χώρου του, του στενού περιβάλλοντος, του πλανήτη και του σύμπαντος. Αυτό είναι μια γενική αρχή και θα μπορούσε να πει κανείς ότι κρύβει επιστημονική αλήθεια. Έτσι, ο εσωτερισμός στρέφεται πρώτα και κύρια στον άνθρωπο, σε μια πλατύτερη κλίμακα στο περιβάλλον του, τη Γη, και σε μια ακόμη πλατύτερη, στον ηλιακό και συμπαντικό κόσμο.
Το άδειο δωμάτιο ή η συνείδηση είναι η γνώση που αποκτάται μέσα από την εμπειρία και για να είναι κανείς στο σύνολό του συνειδητός, πρέπει να έχει επίγνωση όλων των λειτουργιών του - ψυχικών, συναισθηματικών και νοητικών.
Ο άνθρωπος είναι ένα κύτταρο που λειτουργεί σε άμεση σχέση με το περιβάλλον του και χρειάζεται να αποκτήσει εμπειρία αυτής της αλληλεπίδρασης….

ANAZHTHΣH είπε...

Σε επισκέπτομαι μετά από αρκετό καιρό και βρίσκω πάλι φιλόξενα, γνώριμα, πάτρια εδάφη...

Καλή σου ώρα, ευλογημένη πορεία να έχεις Δημήτρη, αδελφέ συνοδοιπόρε, όπου κι αν είσαι...

delta είπε...

Καλησπέρα Όλυ μου

Μόλις επέστρεψα από μια εβδομάδα ξεκούρασης και αποτοξίνωσης από την δύσκολη καθημερινότητα και διάβασα το γλυκύτατό σου μήνυμα.

Σε ευχαριστώ πολύ. Καλή δύναμη.

Να είσαι καλά

LinkWithin

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...