Οι ταγοί που καθαίρεσαν την δημοκρατία...

Ο άνθρωπος δεν ζει για να τρώει, έλεγαν οι παλιοί, τρώει για να ζει.

Και για να τρώει, δουλεύει. Κι επειδή, ουκ μόνον επ’ άρτω ζήσεται άνθρωπος, δουλεύει όχι μόνον για να τρώει, αλλά και για να ζει καλύτερα.

Αυτό το «καλύτερα» ουδέποτε χαρίσθηκε, κατακτήθηκε μέσα από πολιτικούς αγώνες εις ό,τι αφορά τις τάξεις και προσωπική καλλιέργεια εις ό,τι αφορά του πολίτες.

Σήμερα οι Ελληνες εργαζόμενοι έχουν καταδικασθεί να δουλεύουν για να τρώνε και να μη ζουν. Οι μισοί. Διότι υπάρχουν και οι υπόλοιποι μισοί που δεν έχουν καν δουλειά και πολλοί εξ αυτών δεν έχουν ούτε...

να φάνε. Τουλάχιστον φαγητό που να βγάζουν με τον ιδρώτα τους κι όχι να ’ναι από συσσίτιο ή «δανεικό».

Πώς έγινε αυτό;

Οι Έλληνες εργαζόμενοι πέρασαν από μια καφκική Δίκη! Κατηγορήθηκαν για τεμπελιά, διαφθορά και ανικανότητα. Κατηγορήθηκαν για ένα χρέος που δεν δημιούργησαν οι ίδιοι.

Από ποιους κατηγορήθηκαν;

Από τους ίδιους τους εκλεγμένους ταγούς τους. Απ’ αυτούς τους ουτιδανούς γραικύλους εσύρθησαν οι Ελληνες εργαζόμενοι στα Δικαστήρια της Εσπερίας και με Εισαγγελείς τους συνηγόρους των Τοκογλύφων ανακηρύχθηκαν ένοχοι.

Και δικάστηκαν σε βαριές ποινές. Σε καταναγκαστική εργασία, για να ξεπληρώσουν ένα χρέος που δεν πρόκειται να ξεπληρωθεί ποτέ.

Εγινε η Ελλάδα μια Ειδική Οικονομική Ζώνη στην οποίαν οι πολίτες θα δουλεύουν για ένα πιάτο φαΐ, θα τρώνε όσο χρειάζεται για να ζουν - να φυτοζωούν, ενώ θα τους τρώνε τον πλούτο που οι ίδιοι θα παράγουν, αυτοί που μας έπεισαν ότι μπορούν να είναι οι Δικαστές μας, οι Δεσμοφύλακές μας και οι Δήμιοι.

Πώς;

Και γιατί;

Ελέω Θεού;

Με ποιον νόμο και ποιο δικαίωμα καταδικάστηκε ένας ολόκληρος λαός να ζει σαν είλωτας και να πληρώνει στον αιώνα τον άπαντα, ή έστω για γενεές δεκατέσσερις, την κακοδαιμονία με την οποίαν τον φόρτωσαν οι άθλιοι που τον κυβέρνησαν τα τελευταία χρόνια, εξαπατώντας τον για όλα;

Διότι, ποιο είναι το μέλλον που ανοίγεται μπροστά μας, μπροστά στους Ελληνες εργαζόμενους;

Δουλειά σε συνθήκες δουλείας.

Διακυβέρνηση συγκεκαλυμμένης (στην πραγματικότητα ανοιχτής) δικτατορίας

Με την αναίρεση της ίδιας της πολιτικής να έχει ήδη επισυμβεί.

Διότι οι Ελληνες πολιτικοί των Μνημονιακών κομμάτων δεν είναι τίποτε άλλο παρά τοποτηρητές της πολιτικής των επιτηρητών μας.

Οι αποφάσεις πλέον λαμβάνονται στη «Ρώμη». Στην Κομαντατούρ. Οι «δικοί μας» -οι άθλιοι που μας έφεραν έως εδώ- απλώς διεκπεραιώνουν ούτε καν διαχειρίζονται τις Εντολές που λαμβάνουν απ’ την Τρόικα.

Είναι πλέον ανδρείκελα.

Και τα κόμματά τους «εντολοδόχα κόμματα».

Κι όμως ! ζητούν πάλι την ψήφο μας;!!

Ο κ. Σαμαράς, ο κ. Βενιζέλος, ο κ. Καρατζαφέρης κι όλοι οι πολιτικοί που καθαίρεσαν τη Δημοκρατία, που αφαίρεσαν από την πολιτική το αντικείμενό της, που περιόρισαν τον λαό στα γκέτο της καταναγκαστικής εργασίας ή της ανεργίας, αυτά τα τσιράκια της Διαπλοκής, οι δημιουργοί της παθολογίας του κράτους, ανερυθρίαστοι, αμετανόητοι, ξεδιάντροποι, ζητούν πάλι απ’ τους Ελληνες εργαζόμενους την ψήφο τους.

Ας τους υπερψηφίσουν όσοι θέλουν να επικυρώσουν τη θέση του ραγιά στην οποίαν τους ξανάφεραν οι εκλεκτοί τους, ας τους ψηφίσουν όσοι αρκούνται στο να ζουν για να τρώνε.

Οι υπόλοιποι ας υψώσουν τη γροθιά τους, δεν αρκούν οι μούντζες, κι ας κλείσουν μέσα στην ψήφο τους ένα βόλι. Απ’ αυτά με τα οποία (πρωτο)ψήφιζαν οι Επαναστάτες του 1821, ένα βόλι - μία ψήφος.

Κι ύστερα βλέπουμε...

Του Στάθη

από

enikos.gr

Συνοδοιπόροι είμαστε με τον ίδιο προορισμό...

25η Μαρτίου 2012

Του Ιωάννη Αυγουστάτου

Ο λαός θέλει παρέλαση χωρίς πολιτικούς και οι πολιτικοί οργανώνουν παρέλαση χωρίς λαό!..

Σιδηρόφρακτες παρελάσεις χωρίς λαό αλλά μόνο με επίλεκτους προσκεκλημένους που θα επιδεικνύουν ειδική ταυτότητα για να πλησιάσουν τον κυρίως χώρο της παρέλασης, όπου θα ευρίσκονται όσοι από τους «επίσημους επικηρυγμένους» τολμήσουν να εμφανιστούν.

Ανοιχτή επιστολή στους «επίσημους επικηρυγμένους» :

"Οι αγωνιστές του 1821 δημιούργησαν το νεοελληνικό κράτος με το μεγαλείο του αγώνα και με το σύνθημα: «ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ Ή ΘΑΝΑΤΟΣ». Εσείς διαλύετε το δημιούργημά τους με την ευτελή πραχτική της υποταγής και προφανώς χωρίς σύνθημα.

Οι αγωνιστές του 1821 αψήφησαν την ισχυρή δύναμη των τότε αγάδων και τους έδιωξαν. Εσείς σκύψατε τον αυχένα στους σημερινούς και φέρνετε νέους..

Οι αγωνιστές του 1821 στηρίζονταν στον ελληνικό λαό (στους ξεβράκωτους) και στους ευρωπαίους φιλέλληνες εναντίον των αγάδων. Εσείς είστε με τους σύγχρονους αγάδες εναντίον των σύγχρονων «ξεβράκωτων» (ελληνικού λαού) και των ευρωπαίων νέων φιλελλήνων.

Οι αγωνιστές του 1821 συνέταξαν το πιο δημοκρατικό Σύνταγμα του τότε κόσμου. Εσείς καταλύετε το σημερινό και ετοιμάζεστε να το κάμετε αντιδραστικό, κατ’ εντολή των σύγχρονων αγάδων αφεντικών σας (δανειστών).

Οι αγωνιστές του 1821 έδωσαν τη ζωή τους για την ελευθερία. Εσείς δεν θέλετε να δώσετε ούτε ένα κόκκο από τα προνόμιά σας, ούτε την ασυλία σας, ούτε τα λεφτά που βγάλατε στην Ελβετία.

Οι αγωνιστές του 1821 είχαν ανάστημα. Εσείς δεν έχετε! Είστε κιοτήδες.
Δεν έχετε επομένως το δικαίωμα να μολύνετε με την παρουσία σας επάνω στις εξέδρες τις ιερές υποθήκες και τις θυσίες χιλιάδων Ελλήνων.

Οι σημερινοί αγωνιστές είναι πάλι «ξεβράκωτοι». Φροντίσατε εσείς μαζί με τους σύγχρονους αγάδες γι’ αυτό. Άφραγκοι – τρόφιμοι συσσιτίων, άστεγοι, άνεργοι, απασχολήσιμοι, απλήρωτοι εργαζόμενοι, πενιχρά αμειβόμενοι και υπό απόλυση δημόσιοι υπάλληλοι, χρεοκοπημένοι επιχειρηματίες, νέοι άνεργοι επιστήμονες, πένητες συνταξιούχοι κλπ. Δεν κρατούν καριοφίλια. Δεν είναι «τραμπούκοι». Δεν φορούν κουκούλες. Δεν είναι προβοκάτορες. Δεν κρύβονται. Δεν ντρέπονται. Έχουν μόνο το ανάστημά τους. Δεν κινδυνεύει καμιά παρέλαση απ’ αυτούς. Οι Πολίτες κατά του Χρέους φιλοδοξούν να είναι τμήμα των σημερινών αγωνιστών. Αγωνίζονται πάντα ειρηνικά, δημοκρατικά, ψύχραιμα.

Οι σημερινοί αγωνιστές δεν έχουν απέναντί τους αγάδες. Εσάς έχουν. Εσείς ντρέπεστε! Εσείς κρύβεστε! Προσπαθείτε να οχυρωθείτε πίσω από τις αστυνομικές ασπίδες, για να οικειοποιηθείτε τη δόξα των αγωνιστών του ’21. Όχι κύριοι! Η δόξα αυτή ανήκει στους ξεβράκωτους. Αν δικαιούσασταν έστω κι έναν κόκκο απ’ αυτήν, δεν θα είχατε την ανάγκη των αστυνομικών ασπίδων. Θα σας προφύλασσε η εκτίμηση του λαού.

Κίνηση Αφυπνισμένων για Συμμετοχική Δημοκρατία

Συνοδοιπόροι είμαστε με τον ίδιο προορισμό...