Ότι πιο χαμηλό και έρπον
είναι στην πιο υψηλή θέση…
Να πως μπορεί τελικά
ένα παράσιτο
να στέκεται πιο ψηλά
από τον κορμό που το φιλοξενεί.
Και να πως,
ορισμένα μέλη μιας κοινωνίας
-που παριστάνουν και τα
αρσενικά κοκοράκια-
Καθίστανται ευνούχοι
ενός αρχιευνούχου επιδειξία…
Και μες σ’ αυτό το περιβάλλον
που έχουν αποδεχθεί
δεν μπορούν παρά ο ένας
να μισεί τον άλλον…
Γιάννη Βουλτσίδη
«Ο παράσιτος των Δουκάτων»
Αφιερωμένο σε όλους τους απάχηδες της καθημερινότητάς μας, ιλουστρασιόν πολιτισμένα λεβεντόπαιδα, αετόμορφα, που κάνουν τεράστια προσπάθεια για να μας… «σώσουν» και για να «αποκαταστήσουν» την τιμή και την υπόληψή μας, από την θεόρατη «τρυπάρα» που έχουν ανοίξει.
Συνοδοιπόροι είμαστε με τον ίδιο προορισμό...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου