ΑΠΟ ΤΙΣ ΣΗΜΕΙΩΣΕΙΣ ΕΝΟΣ ΔΑΣΚΑΛΟΥ ΤΟΥ ΘΕΟΥ - ..ΤΗΝ ΠΙΟ ΣΚΟΤΕΙΝΗ ΝΥΧΤΑ ΤΗΣ ΨΥΧΗΣ ΣΟΥ

Την πιο σκοτεινή νύχτα της ψυχής σου…


Μέσα στην σκοτεινή ερημιά της Γεθσημανής σου.
Όταν όλοι οι μαθητές σου κοιμούνται ακόμη.
Όταν ο Θεός σου κωφεύει στην έκκλησή σου
Να αφαιρεθεί από σένα το πικρό ποτήρι.
Όταν η τελευταία σου απελπισμένη ερώτηση
Να μάθεις «γιατί ο Θεός σε εγκατέλειψε»
Ηχεί μέσα σε ένα άδειο Σύμπαν -

Εκείνη την στιγμή η ώρα της αφύπνισής σου βρίσκεται πολύ κοντά.


Με στο προσωπικό σου πάθος κτίζεις το δράμα της ανάστασης.

Αλλά τώρα υπάρχει μια διαφορά!
Αυτή την φορά εσύ είσαι ο κεντρικός χαρακτήρας.
Αυτή την φορά επιτέλους παίζεις τον πρωταγωνιστικό ρόλο
Εκπληρώνοντας το νόμο καθώς προχωράς,
Αφήνοντας το σημάδι σου πάνω σε κάθε ορόσημο της διαδρομής
Με την θεραπευτική σου χάρη,
Διασχίζεις τα επτά μίλια
Από την Βηθλεέμ προς την Γεθσημανή
Και συναντάς τον κρανίου τόπο.


Το σενάριο το γνωρίζεις καλά γιατί
έχεις παίξει όλους τους χαρακτήρες.

Ήσουν ο στρατιώτης που έριξε τα ζάρια και αυτός με την λόγχη.
Στην μια σκηνή φώναζες «Ωσαννά, Ωσαννά» και στην άλλη «Τον Βαραββά, σώστε τον Βαραββά».
Αρνήθηκες τρεις φορές μαζί με τον Πέτρο,
Συνωμότησες όπως ο Ιούδας, και αμφέβαλλες σαν τον Θωμά.
Βρήκες την όρασή σου όταν ήσουν ο τυφλός,
Και όταν ήσουν ο κουτσός περπάτησες.
Ως λεπρός θεραπεύτηκαν οι πληγές σου.
Ως Νικόδημος προβληματίστηκες
Προσποιήθηκες ως Πιλάτος
και ως Λάζαρος
Βγήκες έξω στο κάλεσμά Του.

Και τώρα πλησιάζοντας,
Έπαιξες την ευγενική παρθένο
Και αναλογίστηκες την γέννησή Του μέσα στην καρδιά σου


Στο τέλος αποκόπτεσαι
-- μια τρομερή στιγμή --

Από το τελευταίο ίχνος θωράκισης από την Αλήθεια.

Τώρα φωνάζεις τον Θεό, τώρα επιτέλους Τον καλείς,
Με την θριαμβευτική κραυγή της παράδοσης….


Πατέρα, στα Χέρια Σου παραδίδω ολόκληρο τον εαυτό μου. Τετέλεσται. Τελείωσε για πάντα.


Επάνω, επάνω ανυψώνεσαι, μακριά από τον τάφο που είναι η γη,
Εμποτισμένος με φως πλήρωσης.
Τώρα το πέπλο του ναού σου σκίζεται
Και η εκθαμβωτική ομορφιά του Υιού του Θεού
Αποκαλύπτεται θεαματικά.
Και τώρα η πιο συναρπαστική, θεσπέσια, θαυμάσια έκπληξη από τότε που έγινε
Ο χρόνος….

Είσαι ακόμα εσύ!

Το μόνο που έγινε είναι ότι
Ξύπνησες από ένα τρομακτικό όνειρο
Καταστροφής και θανάτου.
Η γη τελείωσε, έφυγε και ποτέ δεν υπήρξε
Βρίσκεσαι σπίτι σου στον παράδεισο από όπου δεν έφυγες ποτέ .
Και κάθε σκέψη αγάπης που είχες ποτέ
Όσο ονειρευόσουν, είναι μαζί σου ακόμα
Μαζί με όλες τις άλλες αιώνιες δημιουργίες σου.


-Master Teacher-
Από «Το Σημειωματάριο των Πνευματικών Δασκάλων»