Παρασκευή 19 Φεβρουαρίου 2010

Μα που πήγε ο παρατηρητής ?



Κάποτε ένας μεγάλος βασιλιάς μάζεψε τους σοφούς της αυλής του και τους είπε:


«Φτιάχνω ένα πολύ όμορφο δαχτυλίδι. Έχω το πιο όμορφο διαμάντι του κόσμου. Θέλω όμως να βάλω μέσα στο δαχτυλίδι ένα μήνυμα το οποίο θα μου φανεί χρήσιμο σε καιρό απόλυτης και μεγάλης απελπισίας. Το μήνυμα πρέπει να είναι μικρό για να χωράει κάτω από το διαμάντι.
Ήταν όλοι τους σοφοί και σπουδαίοι επιστήμονες. Έψαξαν τα βιβλία τους , σκέφτηκαν, αλλά δεν μπόρεσαν να βρουν κάτι.
O βασιλιάς είχε έναν γέρο υπηρέτη που ήταν σαν πατέρας του. Η μητέρα του βασιλιά πέθανε πολύ νέα κι από τότε τον πρόσεχε ο γέρος αυτός υπηρέτης. Ο βασιλιάς έτρεφε απέραντο σεβασμό και αγάπη γι΄αυτόν.
Ο υπηρέτης, λοιπόν, είπε του βασιλιά: «Δεν είμαι σοφός, ούτε επιστήμονας, ούτε καν σπουδαγμένος. Αλλά ξέρω το μήνυμα που ψάχνεις-γιατί υπάρχει μόνο ένα μήνυμα.
Αυτοί οι άνθρωποι δεν μπορούν να στο δώσουν. Μπορεί να σου δοθεί μόνον από έναν μυστικιστή, από έναν άνθρωπο που έχει συνειδητοποιήσει τον εαυτό του.
Στην μακρόχρονη παραμονή μου στο παλάτι γνώρισα λογιών λογιών ανθρώπους.

Κάποτε ένας τέτοιος φωτισμένος μυστικιστής ήταν προσκαλεσμένος του πατέρα σου και ήμουνα στις διαταγές του όλο το διάστημα που έμεινε εδώ. Όταν έφευγε, σαν ένδειξη ευγνωμοσύνης μου έδωσε αυτό το μήνυμα», και ο υπηρέτης το έγραψε σε ένα μικρό κομματάκι χαρτί, το τύλιξε και είπε του βασιλιά:
« Μην το διαβάσεις, μόνο κρύψτο μέσα στο δαχτυλίδι. Άνοιξε το μόνο όταν όλα τα άλλα που έχεις δοκιμάσει έχουν αποτύχει, όταν βλέπεις ότι δεν υπάρχει καμμία άλλη διέξοδος».



Και σύντομα ήρθε για τον βασιλιά μια τέτοια ώρα.

Ο βασιλιάς έχανε το βασίλειό του, εχθροί τον κυνηγούσαν κι αυτός κάλπαζε απελπισμένος πάνω στο άλογό του προσπαθώντας να σώσει τη ζωή του. Ήταν μόνος, οι εχθροί πίσω του, αναρίθμητοι. Έφτασε σ΄ ένα μέρος που ήταν αδιέξοδο. Δεν μπορούσε να πάει ούτε μπροστά , ούτε πίσω.
Ξαφνικά, θυμήθηκε το δαχτυλίδι. Το άνοιξε, έβγαλε το χαρτί το οποίο απλά έγραφε:

«Και αυτό θα περάσει».
Καθώς διάβαζε, έμεινε σιωπηλός. Όλα σιώπησαν, μέσα του και γύρω του.
«Κι αυτό θα περάσει».
Και πέρασε.
Όλα περνούν, τίποτα δε μένει το ίδιο.
Οι εχθροί που τον κυνηγούσαν, πρέπει να χάθηκαν στο δάσος ή να πήραν λάθος κατεύθυνση. Έπαψαν να τον κυνηγούν.
Ο βασιλιάς ήταν ευγνώμων και στον υπηρέτη και στον άγνωστο μυστικιστή.
Αυτές οι λίγες λεξούλες αποδείχτηκαν θαυματουργές.
Ξανάβαλε το χαρτάκι μέσα στο δαχτυλίδι του, μάζεψε τα στρατεύματά του και κατάφερε να κυριέψει πάλι το βασίλειό του.
Όταν έμπαινε θριαμβευτής στην πρωτεύσουσά του, αισθανόταν μεγάλη περηφάνια. Όλοι γιόρταζαν ανά την επικράτεια, παντού ακούγονταν μουσικές και ο κόσμος χόρευε στους δρόμους. Ο πιστός υπηρέτης περπατούσε δίπλα του ανάμεσα στη συνοδεία του. Του είπε:
«Αυτή η στιγμή είναι επίσης κατάλληλη: ξαναδιάβασε το μήνυμα ».
Ο βασιλιάς ξαφνιάστηκε.
«Τι εννοείς? Τώρα είμαι νικητής, οι υπήκοοί μου πανηγυρίζουν. Δεν βρίσκομαι σε απόγνωση. Δεν βρίσκομαι σε μια κατάσταση που να μοιάζει αδιέξοδη».
Ο γέρο-υπηρέτης απάντησε:
«Άκου. Αυτό είπε ο φωτισμένος εκείνος άνθρωπος και σε μένα τότε: αυτό το μήνυμα δεν είναι μόνο για ώρες απόγνωσης και απελπισίας. Δεν είναι μόνο για όταν αισθάνεσαι ή είσαι νικημένος. Είναι, επίσης, και για όταν είσαι θριαμβευτής. Όχι μόνο για όταν είσαι ο τελευταίος αλλά και για όταν είσαι ο πρώτος.».
Και ο βασιλιάς άνοιξε το δαχτυλίδι, διάβασε πάλι το μήνυμα.
«Και αυτό θα περάσει»,
και ξαφνικά η ίδια σιωπή μέσα του. Τα πλήθη εξακολουθούσαν να πανηγυρίζουν και να χορεύουν. Η υπερηφάνεια, η έπαρση, το εγώ του είχε εξαφανιστεί.
Όλα περνούν.
Ζήτησε από τον υπηρέτη του να έρθει και να καθίσει μαζί του και τον ρώτησε: « Υπάρχει τίποτα άλλο?
Όλα περνούν……
Το μήνυμά σου με βοήθησε αφάνταστα».
Ο πιστός υπηρέτης μίλησε ξανά:
« Το τρίτο πράγμα που ο σοφός εκείνος άνθρωπος είπε ήταν:
θυμήσου, κάθε τι περνάει, όλα περνούν.
Μόνο εσύ παραμένεις,
εσύ παραμένεις για πάντα ως μάρτυρας,
ως παρατηρητής».
Όλα περνούν, εσύ παραμένεις.
Εσύ είσαι η πραγματικότητα, όλα τα υπόλοιπα είναι απλά ένα όνειρο, μία ψευδαίσθηση. Υπάρχουν όμορφα όνειρα, υπάρχουν τρομαχτικοί εφιάλτες….Αλλά δεν έχει σημασία εάν είναι όνειρο ή εφιάλτης. Αυτό που πραγματικά έχει σημασία είναι αυτός που βλέπει το όνειρο.
Αυτος που βλεπει,
ο παρατηρητής,
ειναι η μοναδικη πραγματικοτητα.
ΑΡΧΑΙΑ ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΩΝ ΣΟΥΦΙ- ( κατά άλλους έχει βουδιστική προέλευση)





Phase Circle-Karunesh

25 σχόλια:

Μυστικό Μονοπάτι είπε...

Δεν μπορείς να φανταστείς πόσο σύμφωνη με βρίσκεις!!! Πραγματικά όλα περνούν και τίποτα δεν μένει ίδιο. Εμεις μονο μπορούμε να ελέγχουμε τις αναμνήσεις που θα κρατήσουμε!!!

"Μυστικά" φιλιά!!!

Ευρύνοος είπε...

Εύγε Πεταλούδα!

πολύ όμορφη και διδακτική ιστορία..

πράγματι δέν είναι μόνο για τα δύσκολα..
είναι και για τα μέγιστα και ωραία η φράση τούτη..

καλημέρα σας :)

Ανώνυμος είπε...

Η ζωή είναι ποτάμι που ρέει διαρκώς.
Μέσα από τις αλλαγές ωριμάζουμε.
Ολα αλλάζουν και περνούν ,τίποτα δεν μένει ίδιο.
Αυτό μας δίνει κουράγιο να συνεχίσουμε στα δύσκολα και να είμαστε σεμνοί στις επιτυχίες.
Να παραμείνουμε ανθρώπινοι.

Η ΠΕΤΑΛΟΥΔΑ είπε...

καλημερα Μυστικο Μονοπατι!
αν μπορεσουμε να αποκοπουμε απο τις αναμνησεις που μας κρατανε δεσμιους στο παρελθον
και απο τις προσδοκιες που εχουμε απο το μελλον
τοτε εχουμε καταφερει να ζουμε σε αυτο το περιφημο
εδω και τωρα
στο παρον
που ειναι και η μονη πραγματικοτητα...
επισης φιλια..πεταλουδισια!

Η ΠΕΤΑΛΟΥΔΑ είπε...

καλημερα Ευρυνοε!
ευχαριστω για το ευγε
ομως απλα μετεφερα την ιστορια και τη μοιραστηκα μαζι σας...
και αυτο θα περασει..
αγαπημενη φραση..
σε πολλες στιγμες
ηταν αυτη που μου εδινε κουραγιο
να ανταπεξελθω..
να περασει κι αλλη μια μερα..που φαινοταν αιωνας.
αρχισα να την χρησιμοποιω ομως και οταν τα πραγματα φαινονταν υπεροχα..
ειναι μια φραση που σε προσγειωνει
και σε επαναφερει στην πραγματικοτητα.
ουτε παντοδυναμος εισαι για παραδειγμα εαν εισαι μεσα στην τρελη χαρα..
αλλα ουτε και τελειωσαν ολα
οταν εισαι μελαγχολικος
που εχασες καποιον που αγαπουσες..
απλα πονας..πονας πολυ
καλη η θεωρια
ολα τα ξερουμε θεωρητικα
αλλα στην πραξη ειναι δυσκολα..
καλημερα ειπα Ευρυτρελε?
καλημερα!

]

Η ΠΕΤΑΛΟΥΔΑ είπε...

καλημερα Ανωνυμε/η!
η μεταβολη ειναι η μονη βεβαιοτητα
εν τη γενεσει της ομως
καμια φορα ειναι αβασταχτη.
καλημερα και παλι

Η ΠΕΤΑΛΟΥΔΑ είπε...

καλημερα Ανωνυμε/η!
η μεταβολη ειναι η μονη βεβαιοτητα
εν τη γενεσει της ομως
καμια φορα ειναι αβασταχτη.
καλημερα και παλι

ΕΥΑΓΓΕΛΟΣ ΜΙΧΟΣ είπε...

Καλημέρα Πεταλουδίτσα μου!
Πανέμορφη η ιστορία σου.
ΚΑΙ ΑΥΤΟ ΘΑ ΠΕΡΑΣΕΙ!
Οτι πρέπει για την σημερινή εκπομπή.
Σ΄ευχαριστώ.

Ανώνυμος είπε...

Λέω 'είναι στιγμές που κάποια πράγματα δεν αντέχονται.Ομως είναι στιγμές..... ,όλα περνούν.

ΙΛΥΣ ΤΟΥ ΧΡΟΝΟΥ είπε...

H Mεγαλύτερη σοφία της ζωής,μεσα απο μια όμορφη ιστορία.Σήμερα έχεις αύριο δεν έχεις..σήμερα κλαις,αυριο γελάς..σήμερα κερδίζεις αύριο χανεις..
Σήμερα ζεις..αυριο δεν υπάρχεις.
Σημασια έχει ότι ζεις,τη στιγμή που τοζεις,να το ζεις ατοφιο,αυθεντικό,με θετική σκεψη και σύνεση,όταν συμβαίνει.Γιατί ''θυμησου όλα περνούν"και ο παρατηρητής αυτού του ονείρου είμαστε εμείς..ας προσπαθήσουμε να το δούμε και να το ζήσουμε όμορφα!!!
Καλό σ.κ.

delta είπε...

Που να πάει ο παρατηρητής ; Και να θέλει να πάει κάπου, δεν μπορεί. Πάντα εδώ ήταν και πάντα εδώ θα είναι. Την δουλειά του κάνει αυτός. Παρατηρεί και προσπαθεί να επικοινωνήσει μαζί μας. Τώρα αν εμείς δεν τον καταλαβαίνουμε με τίποτα, δεν φταίει αυτός … Έτσι δεν είναι ;

Nath είπε...

Καλημέρα !!!!

Τι δύσκολη υπόθεση να τα κάνω ταυτόχρονα, να συμμετέχω (σκέφτομαι, αισθάνομαι, δρω) και συγχρόνως να παρατηρώ!

Πως μπορώ να είμαι σε σύνδεση "συνέχεια" με τον παρατηρητή?

Αισθάνομαι ότι λείπει ένας κρίκος, ένα σημείο ακόμα.
Ποιο είναι το τρίτο σημείο που όταν αναγνωρισθεί θα υπάρξει ροή?

Λίγο ίσως ασυνάρτητα αυτά που γράφω, για άλλα ξεκίνησα και αυτά βγήκαν.

Ένα ερώτημα έθεσα στον εαυτό μου όταν διάβασα την "ιδιαίτερα ενεργειακή" ανάρτησή σου Πεταλούδα.
Οταν είμαι καλά και νιώθω όμορφα, μπορώ να πω "και αυτό θα περάσει" και να συνεχίσω να είμαι καλά και να νιώθω όμορφα?

Υπέροχες είναι και οι φωτογραφίες, αυτή η πρώτη ειδικά, τι χρώματα!!!!!!!!!!

Η ΠΕΤΑΛΟΥΔΑ είπε...

καλημερα Επικουρε!
ναι ΚΑΙ αυτο θα περασει..
βοηθαει η ιστοριουλα
να βρισκουμε το Μετρο
οταν-τοσο ευκολα
χανεται...
δυστυχως παντως περασε κι αυτη η εκπομπη σου
αλλα δεν καταφερα να την παρακολουθησω..
ελπιζω να ηταν ακομα καλυτερη απο την προηγουμενη!
καλη σου μερα και παλι!

Η ΠΕΤΑΛΟΥΔΑ είπε...

καλημερα Ανωνυμε!
σωστα μιλας...
αν και καποιοι λενε οτι η ζωη ειναι μια στιγμη μεσα στην Αιωνιοτητα του Συμπαντος!!!!
καλη σου μερα και παλι!

Η ΠΕΤΑΛΟΥΔΑ είπε...

καλημερα ΙΛΥΣ!!!
αποβαλλω ο,τι δεν μου αρεσει
ζω με θαρρος,
επιλεγω συνειδητα και θα υποστω τις οποιες συνεπειες αποβαλλοντας τις ενοχες και τις συνεχεις αιτιολογησεις
αυτο ισως να σημαινει τελικα πνευματικοτητα,να ζεις συνειδητα και να επιλεγεις με (την) επιγνωση του σημειου που βρισκεσαι απο πλευρας εξελιξης..
ο παρατηρητης ειμαστε εμεις
και μας βοηθαει να ξυπνησουμε απο τις ονειροφαντασιες που θεωρουμε πραγματικοτητα
κι ετσι ισως καταφερνεις να ζεις το παρον και να απολαμβανεις ο,τι αυτο ειναι στην ουσια του
απαλλαγμενο απο ταυτισεις με οτι δεν ειναι αληθινο
παλι πολλα ειπα
κι ακρη δεν εβγαλα!
να εχεις μιαν ομορφη και ηλιολουστη Κυριακη!

Η ΠΕΤΑΛΟΥΔΑ είπε...

εμ?
που να παει?
οταν ο εγωκεντρισμος μου επαναστατει και αρνειται να προχωρησει ενα βηματακι ακομα για την ψυχολογικη ενηλικιωση(και αρεσκεται να το παιζει μια μωρο μια παιδι αλλα μουλαρωνει να παει στο ενηλικας)
τοτε
απλα
με βολευει
να τα ριχνω οολα στην απουσια του παρατηρητη....
και τον παρατηρητη μου
ακομα τον χρησιμοποιω ως παιχνιδι...
προσπαθω παντως
να τον φερνω πισω ταχεως!!!!
καλημερα delta!

Η ΠΕΤΑΛΟΥΔΑ είπε...

καλημερα Νath!
πολλα τα ερωτηματα σου και σημαντικα
αλλα δεν ειμαι καταλληλη νομιζω να στα απαντησω πληρως...αναγονται ολα στο αρχικο ερωτημα τι ειναι εαυτος?
ειναι οι σκεψεις,το σωμα και τα συναισθηματα-συμπεριφορες?
ή ειμαι το Πνευμα,η Ψυχη που ενεργοποιει το σωμα?
εαν δεχομαστε το δευτερο
τοτε η Αφυπνιση του Παρατηρητη ειναι το πρωτο βημα για την επιγνωση της εσωτερικης ζωης, της Αληθειας και της αυτοσυνειδητοποιησης :ειμαι Αυτο που Παντα Ηταν και θα Ειναι.
αυτο που θεωρουμε εαυτο ειναι το αθροισμα επιμερους ονειρων και φαντασιωσεων μιας ψευδαισθητικης πραγματικοτητας,της Αγνοιας.
ειμαι η ψυχη και εχω αυτο το προσωρινο σωμα..
μεσα απο την ανθρωπινη κατασταση μπορω να βιωσω σχεσεις που θα με οδηγησουν στην πληρη κατανοηση και προσεγγιση της θεικοτητας και της Ενοτητας
οταν γινομαι ο παρατηρητης ξυπναω.
δεν ειμαι οι σκεψεις
δεν ειμαι τα συναισθηματα
δεν ειμαι το σωμα
βλεπω "απεναντι" ως θεατηςαυτο που μεχρι πριν θεωρουσα
εαυτο μου.
αρχιζω κι εχω επιγνωση
του τι,πως,γιατι αντιδω οπως αντιδρω
σε συγκεκριμενες συνθηκες.
αντιλαμβανομαι το μοτιβο του εργου μου.
και αποστασιοπουμαι.
στο ερωτημα αν ειναι δυνατο
να δρας
να συμμετεχεις
και να παρατηρεις
και πως ειανι δυνατη η συνδεση συνεχως με τον παρατηρητη
η απαντηση νομιζω ειναι
οτι με τον καιρο
αποκτας εγρηγορση.
ναι
ειναι σχιζοφρενικο στην αρχη
γιατι ενω δρας
παραλληλα παρατηρεις
αλλα σιγα σιγα
αρχιζεις και αφαιρεις πολλα απο αυτα που εχεις ηδη
αναγνωρισει ως ψευτικες συμπεριφορες..
και παλι
και ξανα...
μα τι με εβαλες να σκεφτομαι Nath?
ουτε και ξερω
αν απαντησα
ουτε και ξερω τι εγραψα στην αρχη!
καλημερα!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
Υ.Γ δεν θα ερθει η ωρα να εχεις δικο σου "σπιτι"?
θα δεις κατι ερωτησεις που θα σου κανω κι εγω!!!!!

Η ΠΕΤΑΛΟΥΔΑ είπε...

nath?
'Οταν η χαρά έχει κάποιο λόγο, δεν κρατάει πολύ.
Όταν η χαρά δεν έχει κανένα λόγο, θα υπάρχει, για πάντα.
...λεει ο οσσο
τωρα να σου πω την αληθεια μου
χαιρομαι και με αιτια
αλλα μερικες φορες χαιρομαι και χωρις αιτια
απο εκει και μετα
δεν γνωριζω
δεν απαντω!
καλημερα!!!!!!!!!!
Υ.Γ πως παει το υπερσατοριον?

ΕΥΑΓΓΕΛΟΣ ΜΙΧΟΣ είπε...

http://www.divshare.com/download/10549083-0f6
Πεταλούδα μου, μπορείς να την ακούσεις εδώ.
Καλή εβδομάδα!

Nath είπε...

Πεταλούδα...!

Γράφεις....
....γιατι ενω δρας
παραλληλα παρατηρεις
αλλα σιγα σιγα
αρχιζεις και αφαιρεις πολλα απο αυτα που εχεις ηδη
αναγνωρισει ως ψευτικες συμπεριφορες..
και παλι
και ξανα...


Το καταλαβαίνω και το ζω.... με ενοχλεί όμως η επανάληψη ακόμα και αν παρατηρώ ότι η αφαίρεση λειτουργεί περισσότερο.
Αναγνωρίζω το εγωκεντρικό κομμάτι μου σε αυτήν την ενόχληση και τη μη αποδοχή της φάσης που βρίσκομαι όπως και την παιδιάστικη αντίδραση.... όμως ενοχλούμαι ακόμα....
Αυτό το και πάλι και ξανά και η δυσαρέσκεια που νιώθω όταν αναγνωρίζω την ψεύτικη συμπεριφορά χωρίς όμως να γνωρίζω ακόμα την αληθινή είναι βάσανο.

Οσο για το υπερσατόριον... έχουν πέσει κατά πολύ οι ρυθμοί του ...αλλά καθόλου δεν πειράζει!

Ευχαριστώ για την απάντηση.... έφερε προβληματισμούς και ταυτόχρονα έριξε φως !

LAMDA είπε...

"Και αυτό θα περάσει" Μόνο εμείς μένουμε. Πολύ σημαντικό ιδίως για τις στιγμές έπαρσης και αλαζονείας. Εκεί χρειάζεται η δύναμη να τιθασσεύσουμε το Εγώ μας γιατί εκεί περνάμε ωραία. Οδοιπόροι στον δρόμο της ζωής είμαστε όλοι και θα συναντήσουμε και ανηφόρες και κατηφόρες και οάσεις και ερήμους όλα όμως έχουν τον σκοπό τους στην σμίλευση του εαυτού μας! Πρέπει να το συνειδητοποιήσουμε όμως.

Πολύ ωραία ιστορία και να είσαι καλά.

Η ΠΕΤΑΛΟΥΔΑ είπε...

η διευθυνση δεν μου ανοιγει Επικουρε,
δεν ξερω γιατι.
καλημερα!

Η ΠΕΤΑΛΟΥΔΑ είπε...

βασανο ξεβασανο nath απλα συνεχισε!
η εμπειρια που εχουμε απο τον εαυτο μας σε σχεση με τον κοσμο και τα εξωτερικα ερεθισματα δεν εξαρταται απο αυτα καθεαυτα αλλα απο τον τροπο αντιδρασης μας (και ερμηνειας) σε αυτα.
"δεν ειναι τα γεγονοτα που μας ταραζουν
αλλα η ερμηνεια τους" λεει ο Επικτητος,-μια φραση που τωρα τελευται εμαθα αλλα εχει γινει απο τις πολυ αγαπημενες μου.
αποταυτιση απο το περιεχομενο του νου,αλλαγη τροπου σκεψης λενε ολοι οι μεγαλοι -και μη,δασκαλοι.
δεν γινεται ομως ως δια μαγειας.
συνεχης προσπαθεια,επιμονη και υπομονη.
στρεφοντας το νου σε διαφορετικου ειδους σκεψεις
αυτο ματα εχεις κανει και το πρωτο σημαντικο βημα.
ε θα γινουν και τα υπολοιπα....απο σενα βεβαια ε?
θεωρια-πραξις-λαθος-επαναληψις....
λεω κι εγω τωρα.....
καλημερα nath!
Y.Γ το υπερσατοριον για λιγο καιρο ξαποσταινει...
και ξανα προς τη δοξα τραβα!

Η ΠΕΤΑΛΟΥΔΑ είπε...

βασανο ξεβασανο nath απλα συνεχισε!
η εμπειρια που εχουμε απο τον εαυτο μας σε σχεση με τον κοσμο και τα εξωτερικα ερεθισματα δεν εξαρταται απο αυτα καθεαυτα αλλα απο τον τροπο αντιδρασης μας (και ερμηνειας) σε αυτα.
"δεν ειναι τα γεγονοτα που μας ταραζουν
αλλα η ερμηνεια τους" λεει ο Επικτητος,-μια φραση που τωρα τελευται εμαθα αλλα εχει γινει απο τις πολυ αγαπημενες μου.
αποταυτιση απο το περιεχομενο του νου,αλλαγη τροπου σκεψης λενε ολοι οι μεγαλοι -και μη,δασκαλοι.
δεν γινεται ομως ως δια μαγειας.
συνεχης προσπαθεια,επιμονη και υπομονη.
στρεφοντας το νου σε διαφορετικου ειδους σκεψεις
αυτο ματα εχεις κανει και το πρωτο σημαντικο βημα.
ε θα γινουν και τα υπολοιπα....απο σενα βεβαια ε?
θεωρια-πραξις-λαθος-επαναληψις....
λεω κι εγω τωρα.....
καλημερα nath!
Y.Γ το υπερσατοριον για λιγο καιρο ξαποσταινει...
και ξανα προς τη δοξα τραβα!

Η ΠΕΤΑΛΟΥΔΑ είπε...

η επαρση ειναι ισως ο χειροτερος "εχθρος" του εαυτου σε ολα τα επιπεδα προοδου,σε ολα τα πεδια ανθρωπινης δραστηριοτητας.
ναι
και οασεις θα συναντησουμε
και ερημους.
κι εμεις οι ιδιοι ακομα αλλοτε θα ειμαστε
ερημος
ή οαση.
ο Δρομος ομως για την αυτοσυνειδητοποιηση δεν σταματα πουθενα...
ουτε ακομα οταν συνειδητοποιουμε
οτι εχουμε και εμεις οι ιδιοι φερθει μμε μικροτητα..
ιδιαιτερα τοτε που ο εγωισμος πληγεται
τοτε να σηκωθουμε και να βαδισουμε
παλι
στο Δρομο..
καλημερα Λαμδα!

LinkWithin

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...