Κυριακή 8 Νοεμβρίου 2009

Το θαύμα της παράδοσης

Η αφορμή για τις σημερινές σκέψεις δόθηκε από το υπέροχο άρθρο του φίλου Γιάννη Δογάνη (IANIS) «ΚΡΙΣΗ»


και τις όμορφες σκέψεις της Ειρήνης (Με τα φτερά της ψυχής) «Περνώντας πάλι μέσα από το φόβο»


Τους ευχαριστώ

------------------------------------------------------------------------------

Γιατί συνεχώς ποτίζουμε τα αγριόχορτα του κήπου μας ;

Κι όχι τα όμορφα τριαντάφυλλα του ;



Συνεχώς τροφοδοτούμε το μυαλό μας με άσχημες σκέψεις, αναλογιζόμενοι τις δυσάρεστες καταστάσεις που μας έφερε η ζωή. Αφηνόμαστε σε λανθασμένους λογισμούς και εγωισμούς και αυτά έλκουν επάνω μας ακόμη περισσότερα προβλήματα.

Αντί να αισθανθούμε ευγνωμοσύνη για όλα όσα απλόχερα μας πρόσφερε το Σύμπαν

Όσο όμως ποτίζουμε τα αγριόχορτα αυτά μεγαλώνουν πληθαίνουν και πνίγουν τα τριαντάφυλλα του κήπου μας.

Οι σκέψεις και τα συναισθήματά μας, όποια κι αν είναι, μεταφέρουν ισχυρά μυνήματα σ’αυτό το ενεργειακό σύστημα που αγκαλιάζει τα πάντα και το ονομάζουμε σύμπαν. Το σύμπαν δεν κρίνει τι είναι καλό ή κακό για μας. Ερμηνεύει όλα τα συναισθηματικά σήματα όπως πρέπει, γι’ αυτό ανταποκρίνεται σε όλα με ίση ένταση. Αν σκεφτόμαστε και νιώθουμε μίσος, το σύμπαν παράγει κάτι για μας πάνω στο οποίο να μπορούμε να συγκεντρώσουμε το μίσος μας. Αν νιώθουμε φόβο πολύ συχνά, το σήμα προς το σύμπαν είναι καθαρό : Εκδήλωσέ μου κάτι για να το φοβάμαι και συνέχισε να το παράγεις μέχρι να μείνω ικανοποιημένος.

Φυσικά δε θέλουμε συνειδητά να υπάρχουν αρνητικά στοιχεία στη ζωή μας, από την άλλη μεριά όμως επιμένουμε να στέλνουμε αρνητικά σήματα, τα οποία μπορούν να ερμηνευτούν με έναν τρόπο. Εξίσου ισχυρά και φανερά είναι τα σήματα αγάπης και οι δονήσεις της χαράς, τις οποίες παράγουμε φυσικά μαζί με τα αρνητικά σήματα. Αν οι θετικές αυτές δονήσεις υπερτερούν, το σύμπαν θα μας δώσει άτομα και πράγματα που να αγαπάμε και να απολαμβάνουμε.



Τα αγριόχορτα βέβαια πάντα θα υπάρχουν. Μπορεί, αν μεταμορφώσουμε τον νου μας οι θετικές μας σκέψεις να έλκουν περισσότερα θετικά συμβάντα στη ζωή μας, ο πόνος και οι δυσκολίες όμως θα συνεχίσουν να υπάρχουν.

Έτσι είναι η ζωή. Η ζωή δεν τιμωρεί. Αυτή μας μαθαίνει να είμαστε πιο ευέλικτοι, πιο σοφοί, πιο ολοκληρωμένοι, να αγαπάμε τον Θεό, τον εαυτό μας, μας βοηθάει να καταλάβουμε τι πρέπει να αλλάξουμε στον εαυτό μας για να ζήσουμε καλά. Αν αποδεχόμαστε ότι είμαστε ανθρώπινα όντα στη διαδικασία της εξέλιξης πως θα μπορούσε αυτή να πραγματοποιηθεί αν όλα συνέβαιναν όπως τα σχεδιάζαμε ;

Αν κάνουμε σήμερα μια διαδρομή σε περασμένα “αρνητικά” γεγονότα της ζωής μας, ίσως διαπιστώσουμε ότι τελικά δεν ήταν τόσο άσχημα ή μπορεί στην πορεία του χρόνου κάτι πολύ θετικό να προήλθε από αυτά. Η απόλυση από μια δουλειά μπορεί να κατέληξε στην εύρεση μιας άλλης που μας ταιριάζει καλύτερα και γεμίζει περισσότερο την ζωή μας. Μια αρρώστια μπορεί να έδωσε το έναυσμα για να ξεκινήσει η πνευματική αφύπνιση μας.



Το “δράμα” της ζωής μας είναι τέλειο αλλά η προσκόλλησή μας στην συγκεκριμένη έκβαση των γεγονότων, στο συγκεκριμένο αποτέλεσμα, δεν μας αφήνει να το αντιληφθούμε. Τα πάντα γίνονται με έναν και μόνο γνώμονα. Την εξέλιξη μας !

Ο πόνος λοιπόν δε θα σταματήσει να υπάρχει.
Αυτό όμως που μπορούμε να αλλάξουμε είναι η στάση μας προς τον πόνο.

Είμαστε αγνώμονες προς την ύπαρξη. Αντιδρούμε σε ό,τι επιφανειακά δε μας αρέσει γιατί δεν γνωρίζουμε το συμφέρον μας


Ότι αποκρούεις επιμένει
Ό,τι κοιτάς εξαφανίζεται


Ας γίνουμε τώρα αλχημιστές.
Ας μεταστοιχειώσουμε το ευτελές μέταλλο σε χρυσάφι, τον πόνο σε συνειδητότητα, την καταστροφή σε φώτιση.



«Γύρνα και το άλλο μάγουλο» είπε ο Χριστός

Προσπαθούσε να μεταδώσει συμβολικά το μυστικό της μη αντίστασης και της μη αντίδρασης. Μιλούσε μόνο για την εσωτερική μας πραγματικότητα και όχι για την εξωτερική συμπεριφορά της ζωής μας. Μιλούσε για αποδοχή και πλήρη παράδοση στην Ύπαρξη, στον Θεό. «Γεννηθήτω το θέλημα σου»

Μια όμορφη ιστορία του ΖΕΝ είναι αυτή του Μπανζάν. Πριν γίνει μεγάλος δάσκαλος του ΖΕΝ, πέρασε πολλά χρόνια αναζητώντας την φώτιση, αλλά εκείνη πάντα του ξέφευγε. Κάποια μέρα ενώ περπατούσε στην αγορά, έτυχε να ακούσει την συζήτηση που έκανε ένας χασάπης με κάποιον πελάτη του.

"Δώσε μου το καλύτερο κομμάτι κρέας που έχεις" είπε ο πελάτης.

"Σε αυτό εδώ το υπέροχο σφαχτό, ποιό κομμάτι δέν είναι το καλύτερο;" απάντησε ο κρεοπώλης.

Ακούγοντας τυχαία αυτόν τον λόγο, ο Μπανζάν φωτίστηκε.

Όταν δέχεσαι αυτό που υπάρχει, κάθε κομμάτι κρέατος – κάθε στιγμή – είναι το καλύτερο. Αυτό είναι φώτιση.


Η παράδοση δεν μεταμορφώνει αυτό που υπάρχει, τουλάχιστον όχι άμεσα. Η παράδοση μεταμορφώνει εσένα. Όταν μεταμορφώνεσαι εσύ, τότε μεταμορφώνεται ολόκληρος ο κόσμος σου, επειδή ο κόσμος δεν είναι παρά μια αντανάκλαση.

Αν κοίταζες τον εαυτό σου στον καθρέπτη και δε σου άρεσε αυτό που έβλεπες, θα ήταν τρελό να επιτεθείς στην εικόνα μέσα στον καθρέπτη. Αυτό ακριβώς κάνεις όταν βρίσκεσαι σε κατάσταση μη αποδοχής. Και φυσικά αν επιτεθείς στην εικόνα, η εικόνα σου ανταποδίδει την επίθεση. Αν δεχτείς την εικόνα όποια και αν είναι, αν γίνεις φιλικός απέναντί της, δε μπορεί να μη γίνει φιλική μαζί σου. Έτσι αλλάζεις τον κόσμο.

Εξακολουθείς να ψάχνεις έξω από σένα και δεν μπορείς να βγεις από τη διαδικασία της αναζήτησης. Σκέφτεσαι ότι ίσως το επόμενο εργαστήριο ή εκείνη η νέα τεχνική θα έχει την απάντηση. Μην ψάχνεις για την γαλήνη. Μην ψάχνεις για καμιά άλλη κατάσταση από αυτή που βρίσκεσαι τώρα. Διαφορετικά δημιουργείς εσωτερική σύγκρουση και ασυνείδητη αντίσταση. Συγχώρησε τον εαυτό σου για το ότι δεν είσαι γαλήνιος. Τη στιγμή που δέχεσαι εντελώς τη μη γαλήνη σου, η μη γαλήνη σου μεταστοιχειώνεται σε γαλήνη. Ό,τι δέχεσαι πλήρως θα σε πάει εκεί, θα σε πάει στη γαλήνη. Αυτό είναι το θαύμα της παράδοσης.

Διαλογισμός

Ένας από τους μαθητές του Βούδα ο Ατίσα, βρήκε μια μέθοδο για να μετασχηματίσει τον πόνο. Άκου προσεκτικά είναι μία από τις καλύτερες μεθόδους.

Όταν εισπνέεις, φαντάσου πως εισπνέεις όλα τα βάσανα, όλο τον πόνο, όλων των ανθρώπων στον κόσμο. Εισπνέεις όλο το σκοτάδι, όλη την άρνηση, όλη την κόλαση που υπάρχει παντού. Άφησε την καρδιά σου να τα απορροφήσει. Όταν εισπνέεις, εισέπνεε όλο τον πόνο και όλα τα βάσανα ολόκληρης της ύπαρξης — του παρελθόντος, του παρόντος και του μέλλοντος.

Όταν εκπνέεις, βγάλε προς τα έξω όλη τη χαρά που έχεις, όλη την ευτυχία, όλη την ευλογία. Να εκπνέεις αφήνοντας τον εαυτό σου να χυθεί μέσα στην ύπαρξη. Αυτή είναι η μέθοδος της συμπόνιας. Πάρε μέσα σου όλο τον πόνο και δώσε προς τα έξω όλες τις ευλογίες.

Όταν το κάνεις, θα εκπλαγείς. Από τη στιγμή που θα πάρεις μέσα σου όλο τον πόνο του κόσμου, δεν θα είναι πια πόνος. Η καρδιά αυτόματα μεταμορφώνει την ενέργεια Η καρδιά είναι μεταλλακτική δύναμη. Πιες τον πόνο και θα μεταμορφωθεί σε ευτυχία. Ύστερα, άφησε την ευτυχία να χυθεί προς τα έξω.

Ο πλανήτης Γη είναι ο τόπος εξέλιξης και εκμάθησης των ψυχών μας.


Συνοδοιπόροι είμαστε με τον ίδιο προορισμό …

15 σχόλια:

platonas είπε...

Είναι πολύ δύσκολο να θυσιάσει κανείς τον πόνο του. Μπορεί ο άνθρωπος να παραιτηθεί από οποιεσδήποτε απολαύσεις αλλά δε θα εγκαταλείψει εύκολα τον πόνο του. Ενώ έχει ανάγκη να ελευθερωθεί από αυτόν, είναι περισσότερο προσκολλημένος στον πόνο από οτιδήποτε άλλο. Είναι δύσκολο λοιπόν να παραδοθεί. Ευχαριστώ για τις σκέψεις.

Margo είπε...

Εξαιρετικό το άρθρο!
Ενώ όμως είναι κατανοητό και απλό στη σκέψη, θέλει ταυτόχρονα μια ριζική αλλαγή στον τρόπο που βλέπουμε τον εαυτό μας αλλά και στον τρόπο που αντιμετωπίζουμε ότι συμβαίνει γύρω μας. Ακόμα κι αν το καταφέρουμε είναι για λίγο, οι αρνητικές σκέψεις μας τραβάνε σαν μαγνήτης ειδικά όταν τα "χτυπήματα" είναι μεγάλα.
Όμως αξίζει η προσπάθεια.. αυτό άλλωστε ψάχνουμε μια ζωή τη χαρά, την αγάπη, τη γαλήνη..
Καληνύχτα!

Ανώνυμος είπε...

Καλησπέρα Δημήτρη κι εγώ σε ευχαριστώ πολύ για την υπέροχη ανάρτηση σου!Όλα όσα λες είναι μεγάλες αλήθειες, όμως ακόμα πονάω,αυτό όμως δεν με εμποδίζει να κάνω συνειδητοποιήσεις.
Παρόλο που ξέρω ότι όλο αυτό που μου συμβαινει είναι για την εξέλιξη της ψυχής μου, δεν μπορώ να πω ακόμα "ευχαριστώ" στον καρκίνο μου!
Και ξέρω ότι όταν συνειδητοποιείς κάτι το αλλάζεις.Αποδέχομαι την κατάσταση που βρίσκομαι τώρα αυτήν την απροσδιόριστη κατάσταση που μπορώ να βρίσκομαι ανάμεσα στην παλιά μου νοοτροπία και στις νέες απόψεις και σε μια διαφορετική θέαση για τη ζωή.
Αλλάζω σιγά-σιγά τη ζωή μου.Το πρόβλημα θα ήταν αν δεν μπορουσα να δω...

Ευαγγελία Πατεράκη είπε...

"Ότι αποκρούεις επιμένει
Ό,τι κοιτάς εξαφανίζεται"

συνοδοιπόρος κι εγώ
των σκέψεών σου...

Να έχεις μια όμορφη Μέρα!

LAMDA είπε...

Πολύ ωραίο άρθρο Δημήτρη. Σε ευχαριστώ πολύ και για την άσκηση διαλογισμού!

Συμφωνώ με τα σχόλια των παραπάνω φίλων για την αλλαγή στον τρόπο αντιμετώπισης των πραγμάτων αλλά αξίζει η προσπάθεια.

Λένε ότι το πιο δύσκολο πράγμα για να κάνεις ένα ταξίδι είναι να κάνεις το πρώτο βήμα. Το πιο δύσκολο πράγμα για να γράψεις ένα άρθρο είναι να γράψεις την πρώτη λέξη και το πιο δύσκολο πράγμα για να μην κάνεις αρνητικές σκέψεις είναι να μπλοκάρεις την 2η αρνητική σκέψη που σου έρχεται στο μυαλό (η πρώτη έρχεται από μόνη της και θέλει πολύ δουλειά για να μην παραχθεί)και τότε ξεκινάμε το ταξίδι για ένα καλύτερο εαυτό και τρόπο ζωής που δεν θα τρωγώμαστε με τα ρούχα μας.

Καλημέρα

IANIS (Giannis Doganis) είπε...

@ Με τα φτερα της ψυχης

Θεωρω πολύ σημαντικο που ο Δημητρης εκλεισε ένα ισορροπημενο και εμπνευσμενο κειμενο συμπυκνωμενης, πολυδιαστατης, πολυσυλλεκτικης γνωσης και σοφιας – από ζεν μεχρι νομο της ελξης – με μια τεχνικη!

Γιατι αυτό ακριβως χρειαζεται ο συγχρονος α-σθενης ανθρωπος: Πραξη, Εφαρμογη, Ασκηση, Τεχνικη. Η θεωρια χωρις την πραξη είναι αχρηστη, όπως βεβαια και η πραξη χωρις την θεωρια γινεται επικινδυνη…

Oλος ο στοχος της υγειας, της αρμονιας μεσα στην ζωη μας, είναι να εχουμε μια ελευθερη Ροη της Κοσμικης - Θειας - Πνευματικης Ενεργειας.
Οταν αυτή η ενεργεια ρεει ελευθερα, αφθονα και αρμονικα μεσα στον ανθρωπο, τοτε αυτος εχει υγεια ζωντανια και αρμονια. Οταν αυτή η ενεργεια πεφτει η μπλοκαρεται η ρεει με μια δυσαρμονια, τοτε εχουμε αρρωστια, αδρανεια, δυσαρεσκεια, δυσαρεστα φαινομενα νοητικα και συναισθηματικα. Ολο το θεμα της υγειας της αρμονιας και της ευτυχιας, είναι ένα θεμα ενεργειας. Είναι να μπορουμε να εξασφαλισουμε το ανοιγμα προς την Πηγη και την ελευθερη ροη της ενεργειας αυτης μεσα μας.

Η σωματικη και συναισθηματικη ασκηση (χορος, γιογκα, ται-τσι, εργασια στην φυση, αυτογνωσια ) ο διαλογισμος, οι ψαλμοι, οι υμνοι, η προσευχη, οι επικλησεις, η μελετη και η εμβαθυνση στις ιερες γραφες, ο ελεγχος του νου (των λογισμων), η προβολη θετικων σκεψεων, ο οραματισμος κτλ. εχουν αυτό το στοχο. Με ασκησεις, αναπνοες, σωστη διατροφη, με τεχνικες χαλαρωσης και διαλογισμου, ανοιγομαστε προς την Μια πηγη της ενεργειας και της ζωης, της αρμονιας και της ευτυχιας. Ετσι εξασφαλιζουμε την αρμονικη ροη αυτης της ενεργειας μεσα στο σωμα και στο νου.

Δεν υπηρξε ουτε ενας πραγματικος δασκαλος στο περασμα των αιωνων που δεν συνοδευε τον εμπνευσμενο Λογο του με τεχνικες. Ο Ιησους, για παραδειγμα, εδωσε απιστευτες τεχνικες που υπαρχουν σε χειρογραφα και σε αποσιωπηθεντα ευαγγελια. Παλιοτερα και οι αγιορειτες μας, ασκουνταν σε αρκετες τεχνικες (αναπνοες κτλ.) Σημερα όμως το μονο που απεμεινε είναι η ξυλινη- απωθητικη γλωσσα των δηθεν ιεροκηρυκων…στυλ πολιτικαντηδων του μπαλκονιου-αμβωνα…

Ηδη αγαπητη μου Ειρηνη, εχεις βρει μια …εκκλησια: τον …βραχο απεναντι στην θαλασσα και τον… Ποσειδωνα (Φως-ειδων / αυτος που εχει δει το Φως)!!

Ανώνυμος είπε...

Γεια σου ΙΑΝΙS!Σε ευχαριστώ πολύ για το σχόλιο σου αλλά και για μια πιο παλιά σου ανάρτηση σχετικα με το να ζεις μέσα στα όρια.Το κειμενό σου με βοήθησε πάρα πολύ να δω τον εαυτό μου.Το συζήτησα με τη ψυχοθεραπευτρια μου και μου είπε ότι σε αυτήν την απροσδιόριστη κατάσταση βρίσκομαι τώρα!Όμως συνέχιζω να μαθαίνω.Να είσαι καλά!

delta είπε...

@ IANIS

Νομίζω φίλε Γιάννη ότι το εκτεταμένο σχόλιο σου προς την Ειρήνη είναι μια διδασκαλία που θα ήταν καλό όλοι μας να την διαβάσουμε.

Για να μη χαθεί σαν σχόλιο, σε παρακαλώ να αναρτήσεις ένα άρθρο για την ελεύθερη Ροή της Κοσμικής - Θείας - Πνευματικής Ενέργειας, όπως χαρακτηριστικά λες, ώστε όλοι μας να προβληματιστούμε.

Σ’ ευχαριστώ προκαταβολικά.

delta είπε...

@ platonas

Ο άνθρωπος δεν εγκαταλείπει τον πόνο του προφανώς γιατί κάτι έχει να κερδίσει από αυτόν. Κι αυτό είναι ο οίκτος των άλλων ανθρώπων. Κι αναζητάει τον οίκτο γιατί στερείται την αγάπη. Αγάπη την οποία πρέπει μέσα του να την ψάξει.

Όσον αφορά τον οίκτο των άλλων, ευχαριστώ δεν τον χρειάζομαι.

Εσύ ;

delta είπε...

@ Margo

Σε ότι λες είμαι σύμφωνος. Χρειάζεται μια ριζική αλλαγή. Ο τρόπος είναι η συνεχής παρατήρηση των σκέψεων μας, διαδικασία η οποία είναι επίπονη αλλά οδηγεί στην επίγνωση. Σίγουρα αξίζει τον κόπο.

Να είσαι καλά

delta είπε...

@ Με τα φτερά της ψυχής

Τι να πω τώρα που τα είπε όλα ο Γιάννης. Δεν είναι τυχαίο βέβαια που τραβάς τα βλέμματα όλων επάνω σου. Είναι πιστεύω αυτή η ειλικρίνεια που σε διακρίνει και η συνεχής προσπάθειά σου για πνευματική βελτίωση.

Λες ότι ακόμα πονάς και δεν μπορείς να πεις ευχαριστώ στον καρκίνο. Μα δεν χρειάζεται να πεις ευχαριστώ νομίζω. Θα ήταν παράλογο. Μπορείς απλώς να δεχτείς αυτή την κατάσταση. Να μην την κρίνεις σαν θετική ή αρνητική. Και αυτό βέβαια δεν σημαίνει ότι θα σταματήσεις να μάχεσαι. Και η μάχη θα είναι πιο δυνατή και πιο γενναία όταν δεν έχεις προσκόλληση στο αποτέλεσμα. Η πίστη ότι η φύση γνωρίζει καλύτερα από σένα μπορεί να σε οδηγήσει σ’ αυτή την αποδοχή.

Όλοι μας σιγά σιγά αλλάζουμε μέσα από πολλή προσπάθεια κι επιμονή. Κανένας δεν φωτίστηκε αυτόματα. Κάποιοι όμως, όπως εσύ, κάνουν άλματα …

delta είπε...

@ ΠΡΟΜΗΘΕΥΣ ΠΥΡΦΟΡΟΣ

Καλωσόρισες στην παρέα μας

Συνοδοιπόρους αναζητούμε κι εμείς για να γίνει η διαδρομή πιο ευχάριστη και αποδοτική.

Παρακολουθώ κι εγώ το blog σου.

Να είσαι καλά

delta είπε...

@ LAMDA

Το πρώτο βήμα το έκανες φίλε μου εδώ και καιρό.

Τώρα ήλθε η ώρα να κάνεις το πρώτο άλμα !

Σ’ ευχαριστώ για τις σκέψεις σου

Ανώνυμος είπε...

Σε ευχαριστώ πολύ Δημήτρη για τα καλά σου λόγια!Αλματα δεν ξέρω να κάνω αλλά μικρά και σταθερά βήματα.

IANIS (Giannis Doganis) είπε...

@ delta

Στο μυαλο μου ησουν Δημητρη, για μια αναρτηση με αντικειμενο το ουσιαστικο, περιπλοκο και διαστρεβλωμενο θεμα του μηχανισμου Θεραπειας - Υγειας. Δεν είναι τυχαιο που συντηρω ένα ολοκληρο ιστολογιο, το Faos Samadhi (Φαος (=φως) Σαμαντι), με αποκλειστικα αναλογη θεματολογια. Και δεν με παραξενευει καθολου το γεγονος πως το Faos Samadhi οπως και αλλα ιστολογια αναλογης θεματολογιας : πρακτικης,εξασκησης,εφαρμογων, τεχνικων, εχουν χαμηλη επισκεψιμοτητα. Και ο λογος είναι απλος. Ο νους - το εγώ, αγαπάει πολύ μονο τη σκέψη! ( και όχι την πραξη...), επειδή το εγώ τρέφεται από το …πλασματικό!

Η Παγκόσμια Οργάνωση Υγείας ορίζει ως υγεία
«την κατάσταση απόλυτης φυσικής, ψυχικής και κοινωνικής ευφορίας και όχι απλά την απουσία ασθένειας ή αναπηρίας». Πειτε μου σας παρακαλω, αν γνωριζετε εστω και έναν που να πληρει αυτές τις προυποθεσεις της υγειας…

Ασθενεια ειναι η νοσταλγια μιας χαμενης αρμονιας… και δεν χρειαζεται να εχει κανεις , ας πουμε καρκινο, για να θεωρηθει αρρωστος…

Και η φιλοσοφικη ενδοσκοπηση-θεωρηση, ως Θεραπευτικη αναγκη αναπτυχθηκε και εξελιχθηκε σε βαθος χρονου, διαφορετικα δεν θα διεφερε σε τιποτα απο ενα ειδος πνευματικου αυνανισμου..

LinkWithin

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...