Παρασκευή 27 Φεβρουαρίου 2009

ΖΗΣΕ ΤΗΝ ΣΤΙΓΜΗ !

Το 80 % των σκέψεων που κάνει ο μέσος άνθρωπος, μου είπαν σε ένα σεμινάριο, αφορούν το παρελθόν ή το μέλλον. Καταλαβαίνετε τι σημαίνει αυτό ; Ότι ζούμε μόνο κατά το 20 %. Το παρελθόν έχει περάσει κι όμως το θυμόμαστε, το μέλλον δεν έχει έρθει κι όμως το φοβόμαστε. Κι αυτή την στιγμή εδώ και τώρα που είναι η μόνη μας πραγματικότητα την χάνουμε. Αν σ’ αυτό τον κόσμο ερχόμαστε για να δράσουμε, να μαζέψουμε εμπειρίες και να προχωρήσουμε μπορούμε να το κάνουμε μόνον στο τώρα. Και συνειδητοποιώ το τελευταίο διάστημα, όπως έλεγα σε μια παρέα, ότι πραγματικά ευτυχισμένος αισθάνομαι όταν μπορώ να αφοσιωθώ ψυχή και σώμα σε οτιδήποτε κάνω την συγκεκριμένη στιγμή χωρίς να αφήνω το νου μου να φτερουγίζει μπρος ή πίσω στο χρόνο.

Μας έχουν όμως προγραμματίσει από μικρούς να περιμένουμε. Διάβασε και ΘΑ πετύχεις. Αν περάσεις στο πανεπιστήμιο ΘΑ είσαι ευτυχισμένος. Αν βρεις μια καλή δουλειά, αν παντρευτείς έναν καλό άνθρωπο θα, θα ,θα … ΟΛΑ ΑΝΑΒΑΛΛΟΝΤΑΙ ΓΙΑ ΤΟ ΜΕΛΛΟΝ. Τα κάναμε όλα αυτά τελικά και τι πετύχαμε ; Βρήκαμε καινούργια κόλπα για να αναβάλλουμε την ευτυχία μας. Γιατί έτσι μας μάθανε. Η ΕΥΔΑΙΜΟΝΙΑ ΕΡΧΕΤΑΙ H ΤΩΡΑ Η ΠΟΤΕ !

Διαβάστε την παρακάτω Ινδική ιστορία που μου στείλανε με mail :

Ο φίλος μου άνοιξε το συρτάρι της γυναίκας του κι έβγαλε ένα πακέτο τυλιγμένο σε ακριβό ριζόχαρτο. “Αυτό, είπε, δεν είναι ένα οποιοδήποτε πακέτο. Είναι ακριβά εσώρουχα.” Πέταξε το περιτύλιγμα και θαύμαζε το ακριβό, άγριο μετάξι… “Το αγόρασα την πρώτη φορά που πήγαμε στη Νέα Υόρκη, πριν 8 ή 9 χρόνια!” Δεν τα χρησιμοποίησε ποτέ. Τα κρατούσε για μια ¨ειδική περίπτωση¨… “Νομίζω ότι είναι η κατάλληλη περίπτωση.” Πλησίασε το κρεβάτι και άφησε τα εσώρουχα μαζί με τα άλλα πράγματα που θα πήγαινε στο νεκροθάφτη. Η γυναίκα του μόλις είχε πεθάνει. Γυρνώντας προς εμένα και μου είπε: μην κρατάς τίποτα για μια ειδική περίπτωση, κάθε μέρα που ζεις είναι μια ¨ειδική περίπτωση¨.”

“Ακόμα σκέφτομαι αυτές τις κουβέντες που μου άλλαξαν τη ζωή…Τώρα διαβάζω πολύ και καθαρίζω λιγότερο. Κάθομαι στο μπαλκόνι και θαυμάζω τη φύση ,χωρίς να με στεναχωρεί η ακαταστασία του κήπου μου. Περνώ περισσότερο χρόνο με την οικογένεια και τους φίλους και λιγότερο χρόνο δουλεύοντας. Κατάλαβα ότι η ζωή πρέπει να είναι ένα σύνολο εμπειριών που σε γεμίζουν και όχι μια απλή επιβίωση. Δεν φυλάσσω πια τίποτα. Χρησιμοποιώ τα ακριβά κρυστάλλινα ποτήρια κάθε μέρα. Βάζω τα καινούργια μου ρούχα για να πάω για ψώνια αν αποφασίσω έτσι ή το επιθυμώ. Δεν κρατάω το ακριβό μου άρωμα για τις ειδικές περιπτώσεις, το χρησιμοποιώ όποτε το θέλω. Η φράση ‘μια μέρα…’ και ‘μια άπ’αυτές τις μέρες’ εξαφανίζονται από το λεξιλόγιό μου Αν αξίζει τον κόπο να δεις, να ακούσεις ή να κάνεις κάτι, κάντο τώρα!” Δεν ξέρω τι θα έκανε η γυναίκα του φίλου μου, αν ήξερε ότι δε θα ήταν εδώ ¨αύριο¨ που όλοι μας παίρνουμε τόσο αψήφιστα… Πιστεύω ότι θα είχε φωνάξει την οικογένεια και καλούς φίλους. Πιθανόν να είχε καλέσει και κάποιους παλιούς φίλους για να ζητήσει συγνώμη και να συμφιλιωθεί για παλιές αστείες διαφορές. Θέλω να πιστεύω ότι θα είχε πάει να φάει κινέζικο που τόσο αγαπούσε! Είναι αυτά τα μικρά πράγματα που αν δε γίνουν θα με δυσαρεστούσαν, αν ήξερα ότι οι ώρες μου ήταν μετρημένες. Θα με δυσαρεστούσαν γιατί έπαψα να βλέπω καλούς φίλους με τους οποίους θα επικοινωνούσα ¨μια μέρα¨… Θα με δυσαρεστούσαν γιατί δεν έγραψα ένα γράμμα που ήθελα να γράψω ¨μια απ’ αυτές τις μέρες¨... Θα στεναχωριόμουν και θα λυπόμουν γιατί δεν είπα στους πολύ δικούς μου συχνά και αρκετά πόσο τους αγαπώ... Τώρα προσπαθώ να μην καθυστερώ, να μην κρατάω ή φυλάω τίποτα, που θα μπορούσε να φέρει γέλιο και χαρά στη ζωή μας. Κάθε μέρα, λέω στον εαυτό μου ότι είναι μια ξεχωριστή μέρα. Κάθε μέρα, κάθε ώρα, κάθε λεπτό είναι ξεχωριστό.

Ας ζήσουμε όλες τις στιγμές ολοκληρωτικά, την κάθε μία σαν να είναι η τελευταία μας. Κάποια από αυτές εξάλλου, σίγουρα θα είναι ...

6 σχόλια:

Apprentice-BJ είπε...

Αγαπητέ Delta,
Απλά λόγια και απλές κουβέντες, με μια ιστορία λίγο "στενάχωρη", τόσο όμως πραγματική. Καθώς διάβαζα τις γραμμές σου, στη σκέψη μου κάθε φορά ξεπρόβαλε η επόμενη γραμμή της ιστορίας αυτής, που τελικά κάποια στιγμή μου είχες ξαναπεί...
"Χαστούκι" δυνατό σε εμένα, που την είχα λησμονήσει, ένα γλυκό και τρυφερό τσίμπημα στο μάγουλο σε όλους τους άλλους, για να μην αφήνουμε καμιά στιγμή να πάει χαμένη.

Κάποτε λόγω απόστασης σε έβλεπα πιο τακτικά και κατάφερνα να βρω ισορροπίες. Τώρα σε σκέφτομαι πιο τακτικά, όχι όμως μέσα από το παρελθόν, αλλά σαν να είσαι παρών στη "στιγμή" μου. Νομίζω πως είναι ένα βήμα και αυτό...σ' ευχαριστώ

πάντα A-BJ

WEB-STAR είπε...

Αγαπητέ Delta,
Πιθανόν να είμαι ο χειρότερος που θα μπορούσε να γράψει κάτι γι΄αυτές τις σκέψεις που στην αρχή τόσο στενάχωρα διαβάζονται αλλά στη συνέχεια τόσο αισιόδοξα για μένα τουλάχιστο γίνονται. Θα αιτιολογήσω γιατί χρισημοποιώ τη λέξη χειρότερος, γιατί μεγάλωσα σε μια οικογένεια στην οποία ο πατέρας μου με παρακινούσε κάθε μέρα να τη ζώ γιατί μπορεί αύριο τίποτα και κανένας μας να μην υπάρχει, αλλά και αν όλοι και όλα υπάρχουν και δεν υπάρχουμε εμείς το αποτέλεσμα θα είναι το ίδιο. Πολλές φορές μάλιστα μου έλεγε ότι κάποιος φίλος του λάτρευέ το σαλάμι και όταν ήταν μικροί ήθελε να αγοράσει αλλά δεν είχε τα χρήματα,όταν λοιπόν απέκτησε χρήματα δεν μπορούσε να φάει γιατί ήταν μεγάλος σε ηλικία και τον πείραζε. Αλλά το ποιο τρανό παράδειγμα ήταν αυτό της αδερφής μου που παρά το πρόβλημα υγείας που είχε κάθε μέρα ζούσε και χαιρόταν όχι μόνο σαν να είναι η τελευταία γιατί έξησε μέχρι τα 41 ενώ οι γιατροί τις είχαν πει ότι δεν θα περάσει τα 20-25 αλλά και γιατί ζούσε ευτυχισμένη έχοντας όλους τους αγαπημένους και μη κοντά της.

Αυτά...

delta είπε...

Άκρως συγκινητικά τα δύο παραπάνω σχόλια αλλά και αισιόδοξα τα μυνήματα που τελικά απορρέουν από αυτά με βοήθησαν να βιώσω σήμερα το πρωί δύο "δυνατές στιγμές" και γενικά μου φτιάξαν την μέρα.
Αισθάνομαι ιδιαίτερα ευτυχής που με εσάς τους δύο, εκτός από φιλία μας συνδέει και μια συγκενική πλεον σχέση.

delta είπε...

Α-ΒJ από σήμερα το παρατσούκλι σου είναι
Α.Π.Ο.Νήρευτος
όπου Α.Π.Ο. = αγαπημένο πνευματικό ον
εξού και
ΑΠΟΚληρος
ΑΠΟΔημος
ΑΠΟΛυτος
ΑΠΟΓειος
ΑΠΟΝος
κλπ

LAMDA είπε...

Τελικά χαίρομαι γι αυτό το blog γιατί μου δίνει τη δυνατότητα να ακούω στον δικό μου παρόντα χρόνο τις τόσο σοφές σκέψεις σας που για εσάς πια είναι παρελθόν!

Τα παραπάνω σχόλια πραγματικά με ταρακούνησαν. Προχθές πήγα με την γυναίκα μου για περπάτημα και μηλούσαμε για πολλά πράγματα σχετικά με το παρελθόν και το μέλλον αλλά συνειδητοποιώ ότι ελάχιστα βιώσαμε και απολαύσαμε τον ίδιο τον περίπατό μας! Σήμερα όμως και αφού έχοντας διαβάσει το άρθρο με τα σχόλια σας πήγα στον λαχανόκηπο του πατέρα μου για να τον βοηθήσω και ειλικρινά το απόλαυσα, γιατί απόλαυσα την κάθε στιγμή που ήμουν συνειδητά μαζί του, που έκανα συνειδητά την κάθε εργασία. Πραγματική απόλαυση ή όπως το αποκάλεσε ο Delta, ευδαιμονία!!!

Σας ευχαριστώ!

delta είπε...

Ακριβώς έτσι γεννιέται η ευδαιμονία φίλε Λάμδα και δεν έχει καμιά σχέση με την ευτυχία καθώς η ευτυχία είναι η άλλη όψη του νομίσματος της δυστυχίας. Αντίθετα ευδαιμονία μπορούμε να βιώσουμε ζώντας ολοκληρωτικά ακόμα κι ένα, κατά τα φαινόμενα, δυσάρεστο συμβάν. Δοκίμασε το ...

LinkWithin

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...